تعریف ژئوتوریسم GEOTOURISM

سلام

تام هوز نخستین تعریف علمی خود را از ژئوتوریسم در سال 1995 به صورت ذیل ارائه نمود: "ژئوتوریسم ارائه امکانات خدماتی و تفسیری به منظور قادر ساختن گردشگران به کسب دانش و درک زمین شناسی و ژئومورفولوژی (با مشارکت آنها در توسعه علوم زمین)، فراتر از درک صرفاً زیبایی های محض یک مکان است".

 در زمین گردشگری یا ژئوتوریسم(Geotourism) بخش ژئو جاذبه های زمین شناسی، ژئومورفولوژی و میراث معدنکاری را شامل می شود و بخش توریسم آن به عنوان موضوعی چند رشته ای، تمامی زیرساختهای صنعت گردشگری از جمله تفسیر، مدیریت، اقامت، تورها و غیره را شامل می شود و برخلاف اکوتوریسم که جاذبه های طبیعت جاندار را در مرکز توجه قرار داده است، این صنعت به طورکلی با جاذبه های طبیعت بی جان سروکار دارد حقیقت این است که هر دو رشته گردشگرى (ژئوتوریسم و اکوتوریسم) زیرمجموعه ای از توریسم وابسته به طبیعت به شمار رفته و زیرشاخه یکدیگر نیستند. تفاوت بزرگ این دو این است که اکوتوریسم بیشترین توجه را به موجودات زنده و محیط های زندگى (گیاهى و جانوری) معطوف می دارد، اما ژئوتوریسم به پدیده های زمین شناختی و زمین ریخت شناسی پرداخته و در واقع با طبیعت بیجان و سیر تحولى آن سروکار دارد. حتى در مواردى که ژئوتوریسم موضوع فسیلها را مورد نظر قرار مىدهد به یک موجود اکنون غیرزنده یا سنگواره توجه کرده است، هرچند که این سنگ خاستگاه زنده داشته است. البته موضوع سنگواره ها پل ارتباطى بین دانش زمینشناسی، زیستشناسی و آب وهوا شناسى دیرین است.

منبع: جزوه ژئوتوریسم دکتر رامین صمدی