سلام. قبلا باچون یا همون باچان خودمون (که در اداره ثبت هم با همین نام ثبت شده)، را در مسیر میراث جهانی ساسانی می نامیدم چون در مسیر اصلی و تاریخی شهرها و مراکز بزرگ ساسانی فیروزآباد، فراشبند و کازرون قرار داشت و آثاری داشت که فکر می‌کردم، مراکز بین راهی تاریخی باشد، اما اکنون باچان عزیز به عنوان شهری بزرگ و تاریخی دوره های هخامنشی و ساسانی به جهانیان شناسانده شده است. به نوبه خودم از تلاش‌های همه عزیزان میراث فرهنگی به خصوص آقای پارسا قاسمی دکتری باستان شناسی، تشکر میکنم.
از گذشته ها، اقوام ما در کنار این آثار تاریخی زیسته و به اهمیت آن پی برده بودند اما چون اطلاعات تاریخی مناسبی نداشتند و یا به مراکز فرهنگی و باستان شناسی دسترسی نزدیک نداشتند، نتوانسته بودند آن را به جهانیان بشناسانند اما نام این آثار سینه به سینه گشته و برای ما تعریف شده بود. آثاری که خیلی از آنها به مرور زمان و به دلیل توجه نشدن لازم، در حال تخریب بودند. اما تحقیقی به جهانیان عرضه شد که نشان از بزرگی و اهمیت آثار تاریخی دشت باچون و بنی قطار دارد. شاید این بزرگی مرهون چشمه سارهای بزرگ باچان که از زمان هخامنشیان، آن را به دشت باچون رسانده بودند، باشد که آثار جوی‌های سنگ و ساروجی آن در جای جای دشت باچون، قابل مشاهده است.
نتایج مطالعات مقدماتی این محوطه مهم در مجله Historia i swiat, Siedlce توسط پارسا قاسمی، رضا نوروزی، عزیز رضایی، مصیب امیری و ابراهیم قزلباش منتشر شده و از لینک زیر قابل دانلود است.
