"حوضه ای موازی حوضه های بعدی تتیس در حاشیه گندوانا که به اندازه کافی طویل, وسیع و کم عمق بوده است تا توالی چرخه ای زیرین سازند هرمز را در خود جای دهد."
ب- حوضه راور :
در اردویسین تا دونین میانی (450 میلیون سال قبل) اقیانوس پالئوتتیس در البرز باز شد و سپس از اواخر پرمین اتصال ایران مرکزی با البرز آغاز شد و بنابراین در تریاس بالایی نئوتتیس باز شد. در طول ژوراسیک تا کرتاسه پایانی 170) میلیون سال قبل) نئوتتیس در بین ایران مرکزی و عربستان وجود داشت اما فرورانش آغاز شد. سرانجام با باز شدن دریای سرخ ، زاگرس شکل گرفت و سپس عربستان به ایران مرکزی متصل شد (تالبوت و علوی, 1996). بنابراین حوضه راور در ایران مرکزی از نظر تکتونیکی پایدار بوده است (یک حوضه درون قاره ای) و در تمام فانروزوئیک رسوبات تبخیری در آن نهشته شده است.
پ- جنوب کمربند البرز:
علوی (1991 و 1992) معتقد است که جهت حرکت در البرز از شمال به جنوب است به طوری که حوضه های پیش بوم (Mial, 1991) در جنوب البرز در مقابل راندگی ها و ورقه های تراست تشکیل شده است. یکی از ویژگی های حوضه های پیش بوم در آب و هوای گرم و خشک توالی های عظیم تبخیری است .(Force et all, 1991) فعالیت های تکتونیکی و تکامل حوضه ها با فاز های کوه زایی آلپی در ارتباط است, بنابراین هیچ شواهدی از رسوبگذاری تبخیری تا قبل از ائوسن مشاهده نمی شود. طی فرآیند چین خوردگی وگسلش در حوضه فورلند طاقدیس های بی شماری شکل گرفته است و همه گنبد ها و ساختمان های نمکی در ارتباط با این چین خوردگی ها هستند ، مانند حوضه فورلند کویر بزرگ.
ت- حوضه های عهد حاضر:
پهنه های نمکی در حوضه فورلند کویر بزرگ و حوضه درون قاره ای راور و پهنه های نمکی در حوضه های جلوی قوس از قبیل حوضه سیرجان مهمترین حوضه های عهد حاضر برای رسوبگذاری نمک ها است.