چاه (چاهک) مالداری عشایری Nomadic livestock well

💧چاه (چاهک) مالداری یا عشایری:
از گذشته های دور در مناطق عشایری که چشمه وجود نداشته و یا خشک شده، چاه‌های دهانه گشاد کم عمقی حفر می‌شده تا به وسیله دول (ظرف چرمی یا پلاستیکی) و طناب از چاه آبکشی و برای شرب دام و انسان استفاده گردد. این چاهک ها اغلب در کنار آبراهه ها و مسیل ها یا در مسیر جریان آب زیرزمینی و در نقطه ای که سیل گیر نباشد (همراه با شناخت مسیر جریان آب زیرزمینی) حفر و با سنگ چین نگهداری می‌شده است.
در مسیر روستای باچان به شهر فراشبند و در انتهای دشتی با نام بیدزرد، از نمونه این چاهک ها به صورت متعدد و پی در پی حفر شده و به چاترکمن، چاه تیرکمان یا چاه تیرکمون، شهرت دارد. مشابه این چاه‌ها در مناطق عشایری شهرستانهای ارسنجان، پاسارگاد و سرچهان هم وجود دارد که هر کدام به نام خاص و یا به نام فردی، مشهور است (از جمله چاه حسین، چاه انجیر).
در سال‌های پر بارش، آبراهه مجاور چاترکمن جریان می یابد و چاهها سرریز می‌کند و در فصل های کم بارش که جریان آب وجود ندارد، می‌توان از آب چاه برای شرب دام یا انسان استفاده کرد (که البته شرب انسانی توصیه نمی‌شود).
برای رسیدن به چاترکمن، می‌توان از مسیر جاده قدیم فراشبند (جاده باچان به فراشبند) پس از باچان و گردنه توپکشی (اولین گردنه بعد از باچان) استفاده و در انتهای دشت بیدزرد، به چاه ترکمن دسترسی پیدا کرد.
**تصویر ارائه شده مربوط به چاه حسین در شهرستان ارسنجان است.

✍ محمدرضا قهرمانی
💎کانال گروه گردشگری باچان گشت
https://eitaa.com/bachantourism
💎وبلاگ شرکت تعاونی باچان گشت:
Bachantourism.blog.ir 
#bachantourism
#nomads
#قشقایی
#بومگردی