مخلصه گیاه دارویی

در بین آزادشهر و شاهرود، گنبد کاووس، کوه نیشابور، دامغان، سمنان، شاهرود، آمل، ساری، کندوان، هشتپر، آستار، بین کیوی و حاجی امیر در گردنه حیران، ارتفاعات سبلان و سهند، مریوان، الوند، اراک، ارتفاعات کرکس، خوانسار، شهر کرد، فارس، کوه دینار، یاسوج، ارتفاعات جبال بارز، تهران و ارتفاعات توچال، پلور و فیروزکوه پراکندگی دارد.

▪ زمان برداشت:

برگ ها در تابستان بعد از گل دهی جمع آوری می شوند.

▪ قسمت مورد استفاده:

برگ های جمع آوری شده بعد از گلدهی و قسمت های هوائی گیاه.

▪ کاربرد درمانی:

به عنوان پیشگیری از میگرن، ضدالتهاب و برای درمان آرتریت روماتوئید، وزوز گوش، سرگیجه، اختلالات قاعدگی، درد معده، دندان درد و گزیدگی حشرات، بت و تسهیل کننده زایمان به کار می رود.

▪ آثار فارماکولوژیک:

به واسطه حضور پاتنولید، اثر سمیت سلولی دارد. سزکونی ترین موجود در گیاه (یعنی آلفا متیلن بوتیرولاکتون) مسئول فعالیت ضدترشحی گیاه است. عصاره این گیاه سبب مهار آنزیم فسفولیپاز A۲ که وظیفه آزادسازی اسید آراشیدونیک از فسفولیپیدهای غشاء سلولی را دارد، می گردد. همچنین باعث مهار ساخت پلاکت ها و نوتروفیل های خون که در ارتباط با بیماری میگرن و آرتریت روماتوئید می باشند، می گردد.

▪ احتیاط مصرف:

بعد از مصرف خوراکی، زخم دهان، حساسیت پوستی، خشکی و کلفت شدن زبان، اسهال، نفخ، سرگیجه و تهوع گزارش شده است.

▪ منع مصرف:

در دوران بارداری مصرف نشود.

▪ ترکیبات شیمیائی:

اسانس (آلفاپینن)، ترپنوئید و پیرترپن، فلاوونوئید، تانن.

▪ نحوه و میزان مصرف:

با مقادیر زیر جهت پیشگیری از میگرن مصرف می شود.

۱) روزانه ۵/۲ میلی گرم برگ تازه، همراه یا بعد از غذا میل شود.

۲) روزانه ۲۰۰ ۵۰۰ گرم قسمت های هوائی گیاه به صورت خشک شده میل شود.

۳) روزانه ۵۰ میلی گرم برگ خشک شده توسط انجماد، همراه یا بعد از غذا میل شود.