حس خوش زندگی روستایی

حس خوش سادگی و شادی در زندگی روستایی:
سلام. همه ما ایرانی ها یا روستا و عشایر زاده ایم و یا با این قشر از مردم به هر دلیل در ارتباط بوده و یا هستیم. خیلی از ما از زندگی ساده و بی آلایش روستایی دور افتاده ایم و آرزو داریم که حداقل برای یک روز هم که شده این آرامش و سادگی را دوباره تجربه کنیم:
-یه مرغ محلی تو بغل بگیریم و باهاش بازی کنیم.
- چرخیدن و نگهداری و مواظبت خروس از مرغها را ببینیم. 
- بیرون اومدن جوجه ها از تخم را انتظار بکشیم.
- آب و دون دادن و نگهداری یه مرغ محلی از جوجه های نو رسیدش را تماشا کنیم.
- جست و خیز و شادی بزغاله ها را ببینیم.
- دویدن و صدا زدن بزها موقع برگشت از چرا و شیر دادن به بزغاله ها را به تماشا بشینیم.
- تقلای یه بزغاله یا بره نو رسیده برای بلند شدن و شیر خوردن رو ببینیم. 
صبح با صدای خروس از خواب بیدار بشیم. 
- طلوع و غروب آفتاب را با صدای انبوه پرندگان رو با جان و دل تماشا کنیم.
- وَ وَ وَ
همه اینه را میشه در یه اقامتگاه بومگردی و یا در خانه یه دوست روستایی و عشایری تجربه کرد. اما به شرط اینکه از اینستاگرام فاصله بگیریم. مدتی پیش سخنرانی یه سخنران بزرگ که دنیا را گشته را شنیدم که میگفت: اینستاگرام لذت سادگی و شادی های کوچک و بزرگ را از ما گرفته و موجب اختلاف تو خانواده ها شده است. می‌گفت قبلا ما به یه تفریح و زندگی ساده، با یه دوستت دارم، با یه شاخه گل، با یه جشن تولد ساده خودمونی، با یه قرمه سبزی مادری، با یه سفر ساده و یا با یه مَتَل پیرمرد روستایی (مثل مرحوم مشتی علی خان خودمون) آنقدر غرق در شادی می‌شدیم که قابل وصف نبود و همین شادی های کوچک موجب دوام خانواده ها بود اما اینیستا گرام که اومد توقعات ما را بالا برد. جشن تولدهای لاکچری گرفتیم و به اشتراک گذاشتیم، خواستیم شادی کنیم اما دیدیم دیگری جشن باشکوه تری گرفته.
پراید و پیکان سوار شدیم تا اومدیم لذت ببریم دیدیم اون یکی سوار پارس شده، پارس نشسته دید اون یکی سوار هیوندا شده و داره تو خیابونای تهران وایراژ میده. خلاصه اینکه هر کار کردیم که شاد باشیم دیدیم لاکچری ترش رو تو اینیستا گذاشتن.
نمیخام بگم که خوشکلای با یه مَن آرایش و 50 تا عمل، دل ما را برد و لذت زندگی را از ما گرفت و اختلاف خانوادگی و...
برگردیم به همون زندگی ساده روستایی و عشایری
به همون دوست دارم های خودمونی
به همون کته گوجه و قرمه سبزی که اگر چه ساده بود اما با عشق پخته میشد.
به همون مادری که همیشه بوی دود و روغن و خستگی میداد چون به عشق خانوادش همه کار تو خونه می‌کرد.
به دست پینه دار پدری که زحمت دنیا را به عشق خانوادش می‌کشید.
به صدای جیک جیک پرندگان. به آواز قمری. صدای بلبل هزار، صدای گرتاراق و بوی خوش کاهگل و..... 
🖊 محمدرضا قهرمانی- گروه گردشگری باچان گشت

 

مشاهده تصاویر و اطلاعات بیشتر در کانال گروه گرشگری باچان گشت در ایتا

bachantourism@

👈👈👈راه های ارتباطی ما:
💎گروه گردشگری باچان گشت
https://eitaa.com/bachantourism
🤝کانال دیگر ما: آموزش ترکی قشقایی:
https://eitaa.com/qashqaeidili
💎وبلاگ شرکت تعاونی باچان گشت:
Bachantourism.blog.ir
🔍شناسه ما در فضای مجازی
@bachantourism
#bachantourism
#bachan
 #geotourism
#ecotourism
#گردشگری
#ژئوتوریسم
#بومگردی