شرکت تعاونی باچان گشت

گروه گردشگری و بوم گردی باچان‌گشت (bachantourism@)

گروه گردشگری و بوم گردی باچان‌گشت (bachantourism@)

شرکت تعاونی باچان گشت

محمدرضا قهرمانی هستم. دانش آموخته کارشناسی ارشد زمین شناسی گرایش آب شناسی از عشایر ایل قشقایی و ساکن استان فارس(شهرستانهای شیراز و فراشبند). از آنجا که گردشگری و صنایع و فعالیت‌های وابسته این ظرفیت را دارد که باعث رونق اقتصادی روستاها بشه، بومگردی و ژئوتوریسم را پیشه کردم. در ادامه به معرفی روستای ابا و اجدادی و گرمسیری ما پرداخته شده است.
روستای باچان یا باچون، روستایی تاریخی عشایری و گردشگری، از توابع شهرستان فراشبند در استان فارس و در مسیر میراث جهانی ساسانی (فیروزآباد-فراشبند-کازرون) که از دیرباز مورد توجه بوده است. امامزاده آقا میر احمد(ع)، نخلستان زیبا، چشمه و تونل‌قنات تاریخی برم فرهاد، استخراج نمک از کوه نمک باچون، محدوده تاریخی چاربازار، چشمه‌های پرآب، غارها و عشایر خونگرم منطقه از جمله پدیده‌ها و شاخصه‌های گردشگری این روستای تاریخی است. در کشور عزیزمان ایران، روستاهایی همچون باچون، فراوانند. گروه گردشگری باچان توریسم سعی دارد در شناساندن نقاط زیبا و بکر کشور برای مقاصد گردشگری قدم بردارد و در این راه به همکاری دوستان، نیازمند است. گرچه تخصص اصلی مدیر گروه ژئوتوریسم است و اغلب مطالب، در این زمینه ارائه خواهد گردید؛ اما به دلیل زندگی در محیط عشایری ایل قشقایی، و عجین بودن زندگی عشایری با طبیعت، گردشگری عشایری نیز از ابعاد اصلی فعالیت این گروه است و تورها به صورت توام عشایری و طبیعت گردی خواهد بود.

طبقه بندی موضوعی
بایگانی
آخرین نظرات و پیشنهادات
نویسندگان و همکاران
پیوندهای روزانه

آموزش ترکی قشقایی- در قصابی یا خرید دام

پنجشنبه, ۱۰ مرداد ۱۴۰۴، ۰۶:۰۷ ق.ظ

در قصابی یا در خرید دام زنده:

اوقلاق وارینگ؟ بزغاله (کهره) داری

قوزو وارینگ؟ بره داری

گچچی وارینگ؟ بز داری

قویون وارینگ؟ گوسفند (میش) داری

اؤرکگ: نَر

دیشئ: ماده

اؤرکگ اوقلاق وارینگ؟ بزغاله (کهره) نر داری

اورکلگ قوزو وارینگ؟ بره نر داری

دیشی اوقلاق وارینگ؟ بزغاله ماده داری

دیشی قوزو وارینگ؟ بره ماده داری

قؤچ: قوچ

کولار: بز ماده جوان

کولارینگ نئچه کیله چیخیر: بزت چند کیلو در میا

چَبِش: بز نر جوان (چپش) 

چبشینگ نئچه کیله چیخیر: چپشت چند کیلو در میا

پازان: بز نر مسن (پازن) 

پازان اته اورکگ اورکگ ایس وریر: گوشت پازن نر نر بو میده (گوشت پازن به دلیل رسیدن به سن بلوغ و ترشحات و هورمون‌های خاص بدنش، بو و مزه خاصی میده که اغلب مورد پسند نیست) 

چوبان گنده ویل ادده گدده: چوپان دوباره رها کرد رفت

قصاب: قصاب 

هارا گدیرنگ: کجا میری

گدیرم قصابیه اَت آلام: میرم قصابی گوشت بگیرم

اَت: گوشت

قئرمزه اَت: گوشت قرمز

آق ات: گوشت سفید

کَلَه پاچَه نئچیه: کاه پاچه چنده

باشو قئچه ارودیرنگ: سر و پا را تمیز میکنی؟ 

کیلیسه نئچیه: کیلو چند

چوخ گیران وریر: خیلی گران میده

آرزان وریر: ارزان میده

جیگر نئچیه: جگر چند

سیمیگله اَت: گوشت با استخوان

سیمیگ سوز: بدون استخوان 

درره: زنده

اوله: مرده (ذبح شده) 

درره کیلیسه نچیه: زنده کیلویی چند

قارون قوورمَه: در گذشته و البته بیشتر در (فصول سرد) عشایر پس از ذبح حیوان حلال گوشت و خرد کردن و پختن آن همراه با چربی زیاد، گوشت پخته شده را داغ داغ درون شکمبه پاک شده می‌ریختند و سر شکمبه را با سیخ داغ کرده و می بستند تا هوا وارد آن نشود و بعد از چند روز از آن استفاده می‌کردند. این عمل موجب ماندگاری بیشتر گوشت می‌شده تا عشایر به خصوص در حین سفر که دسترسی کمتری به غذا دارند و یا وقت کافی ندارند، بتوانند از گوشت در حین سفر استفاده کنند. این عمل شبیه پاستوریزه کردن های امروزی است.

@Qashqaeidili

@bachantourism

Bachantourism.blog.ir

موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۴/۰۵/۱۰
محمدرضا قهرمانی

آموزش

آموزش ترکی

ترکی

قشقایی

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر و پیشنهاد

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی